طبقه‌بندی علمی:
فرمانرو: جانوران
شاخه: طناب‌داران
زیرشاخه: پستانداران
رده: گوشت‌خواران
راسته: گربه سانان
زیرراسته: پلنگ شکلان
تیره: گربه سانان
زیرخانواده: Pantherinae
سرده: پلنگیان
گونه: Panthera tigris
زیرگونه: P. tigris virgata
مشخصات :
بدن ببر ستبر و در عین حال حساس است . وزن گونه های ببر از 100 کیلوگرم تا 350 کیلوگرم متفاوت است . همچنین طول بدن ببرها بین 150 سانتی متر تا 360 سانتی متر است . البته بعضی از ببرها بیش از 4 متر طول و حدود 380 کیلوگرم وزن دارند . ببر به دلیل خطوط روی بدنش ، قدرت استتار فوق العاده ای دارد . ببرها معمولا تا حدود 30 سال عمر می کنند .
ببر مازندرانی: ببر بزرگترین گربه در بین 38 گونه ی آن در جهان است و به اعتقاد عده ای از محققان ، نیرومند ترین گربه سان است . این جانور همان طور که گفته شد از خانواده ی گربه سانان و از راسته ی گوشت خواران است . این پستاندار یکی از گونه های برجسته ی طبیعت و شاخص اکولوژیک است . تنها رقیب ببر در قدرت و زیرکی انسان ماشینی است . فضای جنگل به هنگام گشت زدن ببر ، سنگین است . نگاه این پستاندار بزرگ با چشم های قرمز مثل آتش ، به راحتی فراموش نمی شود.
بعضی بر این عقیده اند که ببر سلطان جنگل است و این عنوان به اشتباه به شیر داده شده است . چون ببر است که بیشتر در جنگل زندگی می کند و شیر را اکثر اوقات در بیشه ها و چمنزارها می توان مشاهده کرد . اما طاقت و تحمل شیر بیشتر از ببر است و ببر جانور بسیار حساسی است . بزرگ ترین گربه سان جهان جانوری منزوی و گوشه گیر است .
زیستگاه :
ببرها زیستگاه های متنوعی دارند اما به شدت به رطوبت ، آب و سایه وابسته اند . این گربه سان نیزارها ، بوته زارها ، جنگل ها و جلگه های جنگلی که منابع آب داشته باشند را برای زیستن انتخاب می کند .
تولید مثل:
نرها و ماده‌ها تنها در هنگام جفتگیری به مدّت چند روز در کنار یکدیگر می‌مانند. ببرهای ماده پس از ۱۰۳ تا ۱۰۵ روز بارداری دو یا سه توله به دنیا می‌آورند. توله‌ها تا چند سال همراه با مادر خود زندگی می‌کنند.
به طور کلی وزن ببرهای نر از ۲۰۰ تا ۳۲۰ کیلوگرم است و مادهٔ آن‌هااز ۱۲۰ تا ۱۸۰ کیلوگرم می‌باشد. میانگین قد در نرها ۲٫۶ تا ۳٫۳متر و در ماده‌ها ۲٫۳ تا ۲٫۷۵ متر می‌باشد.
زادآوری و مراحل رشد :
غرش های سهمگین ببرهای نر در فصل جفت یابی ، می تواند برای جلب توجه ماده ها به کار رود و بویی که ماده ها به هنگام علامت گذاری از خود بر جای می گذارند ، آمادگی ماده را برای نرها به منظور تولیدمثل مشخص می کند . البته ببرهای نر پس از یافتن ماده و جلب توجه آن و شکست دادن رقیبان ، هنوز مشکلاتی دارند . هنگامی جفت یابی کامل شده است که ماده با غرش به جفتش حمله کرده ، اورا به عقب رانده یا زخمی می کند .
جفت گیری ببرها معمولا در زمستان صورت می گیرد و پس از دوران بارداری ، 2 تا 3 و گاهی 6 توله به دنیا می آورند . ببرها به ندرت در کنار هم جمع می شوند و از زندگی گروهی یا خانوادگی در بین آنها خبری نیست و توله ها در هنگام شکار همراه مادرشان هستند . ببر ماده توله ها را به تنهایی بزرگ می کند و توله ها تا 6 ماهگی از نظر تغذیه وابستگی تام به مادرشان دارند . ببرهای جوان در 2 تا 3 سالگی قلمرو مادر را ترک می کنند و در 4 سالگی به بلوغ می رسند .
رژیم غذایی و شکار :
ببرها با توجه به امنیت قلمروشان ، تصمیم می گیرند که روزها شکار کنند یا شب ها به دنبال طعمه بگردند . البته اغلب ببرها شب شکارند . ببرها معمولا با اتکا به وزن بالا و پنجه های نیرومندشان بر روی طعمه می پرند و طعمه را به گونه ای زمین می زنند که شانس بسیار کمی برای فرار داشته باشد . ببرهای بزرگ با ضربه ی مهلکی گردن شکار را می شکنند و باعث خفگی آن می شوند .
گاهی اوقات هم گلوی طعمه را به سرعت به دندان می گیرند تا خفه شود . ببرها با همین قدرت بی نظیرشان جانورانی به بزرگی فیل یا کرگدن را از پا درمی آورند . اما طعمه های متداول ببر ، پستانداران متوسط تا بزرگ نظیر گوزن ، مرال ، شوکا ، آهو ، گراز ، پرندگان یا خزندگان هستند . در مواقع کمبود غذا نیز به دام های اهلی مانند گاو و گاومیش حمله می کند .
موضوعات مرتبط: بیولوژی حیوانات شکاری ، ببر ، ،
برچسب‌ها: ببر , ویژگی ببر , مشخصات ,
تاريخ : دو شنبه 9 دی 1392 | 10:51 | نویسنده : فرناز فتح اللهی |
شیر Panthera Leo
شیر ایرانی از نظر جثه از ببر اندکی کوچکتر است. شیر نر یال دارد ولی شیر ماده فاقد یال است.
شیردر انتهای دم یک دسته موی مشکی بلندی دارد. زیستگاه اصلی آن در گذشته استان فارس بوده، مخصوصا در اطراف رود کارون، مسجد سلیمان و همچنین در دشت.
مشخصات آن: پشت گردن یال دارد. در روی بدن خال های سیاه و توپر و نامنظم، وزن آن از 39 تا 65 کیلوگرم است. طول بدن (سر تا ابتدای دم) 112 تا 135 سانتی متر، طول دم 64 تا 84 سانتی متر، دم بزرگ برای حفظ تعادل در هنگام دویدن، سر و گردن و گوش ها کوچک و گرد، سوراخ های بینی گشاد، گردن کوتاه، شش و قلب نسبت به جثه ی بدن بزرگ، ناخن ها قابل جمع شدن نیست. آثار پنجه ی آن به خوبی در روی زمین باقی می ماند. معمولا در ساعات صبح و عصر به شکار می پردازد. در گرمای وسط روز استراحت می کند.
ماده ها جدا از هم زندگی می کنند اما ممکن است قلمرو های خود را مشترک استفاده کنند. از طریق بینایی طعمه خود را پیدا می کند. از حس بویایی نیز تا اندازه ای بهره می برد. معمولا برای شکار طعمه کمین می کند. هنگامی که به نقطه ی معینی که موفقیت آن تضمین است می رسد ناگهان به طعمه حمله می کند. حیوانی روز فعال است و چون خیلی سریع می دود خیلی زود خسته می شود. مدت بارداری کوتاه و در حدود 3 ماه است. در حال حاضر در ایران در استان های گلستان، سمنان، بهرام گور و پارک ملی کویر وجود دارند.
منبع: جزوه درسی دکتر قدیر نوری قنبلانی
موضوعات مرتبط: بیولوژی حیوانات شکاری ، شیر ، ،
برچسب‌ها: بیولوزی حیوانات شکاری , شیر , شیرنر , شیرماده , مشخصات شیر ,
تاريخ : پنج شنبه 7 آذر 1392 | 16:12 | نویسنده : فرناز فتح اللهی |
آهویGazella Subgutorosa :
بزرگترین غزال ایران است و شکار نخست کشور ما محسوب می شود که تقریباً در همه دشت ها، جلگه ها و تپه ماهورهای کشور به استثنای مناطق بسیار خشک و کویری قسمت هایی از سواحل جنوبی ایران در همه جا پراکنش دارد.
آهوی ماده شاخ ندارد در صورتی که آهوی نر شاخ دارد ولی شاخ آن انشعاب ندارد و طول شاخ در آهوی نر تا 45 سانتی متر می رسد و در این آهو شاخ تا حدودی حالت کمانی دارد.
آهو حیوانی است که از نظر دویدن بسیار قوی است و هنگامی که احساس خطر بکند میتواند تا 70 کیلومتر در ساعت بدود و دیرتر خسته می شود که در بین گاوسانان یکی از مزیت آن می باشد.
این آهو دیرتر از همه در طول سال جفت گیری می کند و به اواخر آذر یا اوایل دی می کشد و در اردیبهشت هم زایمان می کند. نرها در 2 الی 5/2 سالگی بالغ می شوند ولی ماده ها زودتر از 5/1 سالگی بالغ می شوند.
این آهو متاسفانه در حال حاضر در دشت های مغان، ترکمن صحرا و دهلران در حال منقرض است به طوری که در فرهنگ عامه آذری موسیقی هایی در مورد آهو داریم.
آهوی Gazella Benettii :
جبیر غزالی کوچک جثه است. جثه آن از آهو کوچکتر است و وزن آن حداکثر به 25 کیلوگرم می رسد. عمدتاً در مناطق خشک مرکزی و خراسان و نیز جنوب شرقی ایران جایگزین آهو می باشد.
از نظر ظاهر جبیر بسیار کوچکتر از آهو است ولی گوش آن بزرگتر از گوش آهو است و هم جبیر نر و هم جبیر ماده شاخ دارند اما شاخ جبیر نر از نیم رخ اندکی انحنا دارد ولی شاخ جبیر ماده کاملاً مستقیم است. قطر شاخ ماده در حدود نصف قطر شاخ نر است و حداکثر طول شاخ در جبیر نر به 35 سانتی متر می رسد.
جبیر در مقابل کم آبی بسیار مقاوم است و حتی می تواند آب مورد نیاز خود را از طریق تغذیه از برگ تامین نماید بطوریکه در یکی از جزایر خلیج فارس به نام جزیره فارور بیش از 200 راس جبیر زندگی می کند در جایی که یک قطره آب شیرین وجود ندارد.
زیرگونه ای از جبیر به نام چین کارا وجود دارد که گاهاً آن را غزال پاکستانی یا غزال هندی می نامند. چین کارا از نظر جثه از جبیر کوچکتر است ولی زیباترین غزال جهان محسوب می شود.
منبع: جزوه درسي دكتر قدير نوري قنبلاني
موضوعات مرتبط: بیولوژی حیوانات شکاری ، آهو ، ،
برچسب‌ها: بزرگترين غزال , جبير , آهو , زيباترين غزال جهان , چينكارا ,
تاريخ : شنبه 18 خرداد 1392 | 18:58 | نویسنده : فرناز فتح اللهی |
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
